Kreativnost dirigentske prakse

Napisani notni tekst, za laike tek mnoštvo sasvim nejasnih znakova, može zaživiti isključivo posredstvom izvođaća, umjetnika koji djeluje između autora, njegovih ideja i publike koja djelo doživljava tek onog momenta kada zamršeni sklop različitih nota dobije svoju tonsku realizaciju u živom izvođenju bilo u podesnim javnim prostorima bilo u kući uz pomoć elektronskih medija.
Neophodni posrednici različitih kultura, talenata, temperamenata i još mnogih drugih kvaliteta iskrsli su tokom razvoja muzičkog života kada su od autora, nekada jedinog izvođača vlastitog djela, preuzimali postepeno na sebe odgovornu, često i sudbonosnu ulogu u približavanju svake kompozicije radoznalom auditoriju.
I dok je autor izvodeći, u ne tako davnoj prošlosti, svoje djelo ili kao instrumentalista ili dirigirajući većim ili manjim ansamblima bio ličnost koja je svojim sviranjem ili uputstvima datim drugim izvođačima preuzimala svu odgovornost i za sadržaj djela i za njegovu realizaciju, značajnih problema oko adekvatnog izvođenja nije bilo, jasno pod uslovom da je kod tadašnjih interpretacija kompozitor bio zadovoljan kvalitetom ansambla i općim uslovima izvođenja.
U sve razvijenijem muzičkom životu pojavom nove ličnosti-interpretatora, u konkretnom slučaju dirigenta došlo se do momenta kada se odgovornost za uspjeh ili neuspjeh počela dijeliti između autora i te nove ličnosti.